گرامر پایه: قید چیست؟

قید چیست؟ قید کلمه‌ای است که برای تغییر، اصلاح یا تعیین شرایط چند نوع کلمه از جمله یک صفت، یک فعل، یک بند، یک قید دیگر یا هر نوع کلمه یا عبارت دیگری استفاده می‌شود، به استثنای تعیین کننده‌ها و صفت‌ها که مستقیماً اسم‌ها را اصلاح کنید یک راه خوب برای درک قیدها این است که در مورد آن‌ها به عنوان کلماتی که زمینه را فراهم می‌کنند فکر کنید. به طور خاص، قیدها توصیفی از چگونگی، مکان، زمان، به چه صورت و تا چه حد چیزی انجام می‌شود یا اتفاق می‌افتد. به طور معمول، می‌توانیم یک قید را با این واقعیت تشخیص دهیم که اغلب به –ly ختم می‌شود، اما قیدهای زیادی وجود دارند که به این شکل ختم نمی‌شوند. علاوه بر این، قیدها را می‌توان در ترکیبات بسیاری با یکدیگر استفاده کرد.

می دانید که کلماتی که اسم‌ها (یا ضمایر) را تغییر می‌دهند، صفت هستند. کلماتی که افعال، صفت یا قید را تغییر می‌دهند قید هستند.

یک قید یک فعل، صفت یا قید دیگر را تغییر می‌دهد.

قیدها به سوالات کی، کجا، چگونه و تا چه حد (چه مقدار یا چه مدت) پاسخ می‌دهند.

• when: Yesterday we went to school
• where: We saw the bird there
• how: The car drove fast
• how much: We mostly agree with you

آن‌ها همچنین تأیید می‌کنند که کاری انجام شده یا نشده است.

• positive: He certainly does feel that way
• negative: You should not be late

نکته: وقتی قیدها صفت‌ها یا قیدهای دیگر را تغییر می‌دهند، معمولاً تا چه حد به این سؤال پاسخ می‌دهند؟

موقعیت قیدها

به طور کلی، قیدها در انگلیسی مستقیماً بعد از افعالی که تغییر می‌دهند معنی پیدا می‌کنند، اما می‌توان آن‌ها را در اطراف جمله نیز جابه جا کرد. می‌تواند در ابتدای جمله، قبل از فعل یا بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار گیرد.

I walk my dog dail
Daily I walk my do
I daily walk my dog
I have daily walked my dog

نکته: قید را بین قسمت‌های فعل مصدر قرار ندهید. مراقب باشید آن را به جایی منتقل نکنید که ممکن است با معنای دیگری اشتباه گرفته شود.

I like to often read good books

(نادرست – فقط زمانی آن را دوست دارید که بتوانید آن را اغلب انجام دهید.)

I like to read often good books

(نادرست – کتاب‌ها اغلب خوب نیستند اما گاهی اوقات خوب نیستند

I like to read good books often

(درست)

یک قید می‌تواند بگوید که یک صفت تا چه حد یک اسم را تغییر می‌دهد

. قیدی که یک صفت را تغییر می‌دهد، تشدید کننده نامیده می‌شود.

That is an unusually tall tree

ی (به طور غیرمعمول نشان می‌دهد که درخت چقدر بلند است.)

Jared’s sister is exceptionally smart

(به طور استثنایی نشان می‌دهد که خواهر چقدر باهوش است.)
موقعیت قیدها

قیدهایی که صفت‌ها را تغییر می‌دهند باید مستقیماً قبل از صفت‌هایی که اصلاح می‌کنند قرار گیرند.

The strangely quiet classroom made the teacher wonder what had happened

یک قید می‌تواند بگوید که قید دیگری تا چه حد یک کلمه را تغییر می‌دهد. قیدی که قید دیگری را تغییر می‌دهد، تشدید کننده نامیده می‌شود.

My sister runs very fast.

خیلی می‌گوید که چقدر سریع می‌دود.)

Almost daily my teacher gives us a quiz

(تقریباً به طور روزانه می‌گوید.)

موقعیت قیدها

قیدهایی که قیدهای دیگر را تغییر می‌دهند باید مستقیماً قبل از قیدهایی که آن‌ها تغییر می‌دهند قرار بگیرند

It seems like my dog can run unusually quickly when she’s chasing a cat

انواع دیگر قیدها

برخی از اسم‌ها می‌توانند به عنوان قید عمل کنند و برخی از قیدها کارهای غیرعادی انجام می‌دهند.

اسم‌های قید ممکن است به صورت مفعول مستقیم به نظر برسند، اما به جای پاسخ به سوال “چی؟ ” آن‌ها می‌گویند که کجا، کجا، چه مدت، چقدر فاصله، یا چقدر.

Where: We bicycle the back roads for safety and the scenery
Where to (direction): We sailed east from Florida
How long: The car ride lasted four hours
How far: I run two miles every morning
How much (measure): That mug holds eight ounces of hot cocoa
How much (value): That gold bar is worth two hundred dollars

قیدهای پرسشی یک سوال می‌پرسند. آن‌ها شامل چرایی، کجا، چه زمانی و چگونه هستند.
چرا دیر کردی

?Why are you late
?Where is your homework
?When will you turn it in
?How will you get a good grade

قیدهای نسبی، مانند ضمایر نسبی، جملات متصل هستند.

آن‌ها همان کلمات قیدهای پرسشی، کی، کجا و چرا هستند.

That is the store where I bought that jacket
That is the reason why we were late
Last Tuesday was when I saw it last

قیدهای ربطی نیز با یک انتقال، جملات را به هم می‌پیوندند.

آن‌ها هنگام به هم پیوستن جملات به یک نقطه ویرگول قبل از آن‌ها نیاز دارند. برخی از قیدهای ربط مشترک به هر حال، علاوه بر این، در نتیجه، سرانجام، علاوه بر این، به جای آن، به همین ترتیب، در همین حال، با این حال، بعدی، در غیر این صورت، به طور خاص، هنوز، پس از آن، پس، بنابراین، و بنابراین.

We got a late start; however, we should be there on time
I had been planning on going running; instead, I ran on my treadmill

گاهی اوقات تشخیص تفاوت بین صفت و قید در جمله دشوار است. باید از خود بپرسید که تغییر دهنده چه کلمه‌ای را اصلاح می‌کند. اگر کلمه اصلاح شده یک اسم باشد، اصلاح کننده یک صفت است. اگر کلمه تغییر یافته یک فعل، صفت یا قید باشد، تغییر دهنده یک قید است.

برای تکمیل صحیح یک جمله، باید تعیین کنید که آیا جمله به صفت یا قید نیاز دارد.

Cheetahs are speedy animals. (adjective modifying animal)
Cheetahs run speedily. (adverb modifying the verb run)

یکی از زمینه‌های سردرگمی می‌تواند زمانی باشد که یک صفت اسمی را که به عنوان صفت عمل می‌کند تغییر می‌دهد.

That is my brother

 (My صفتی است که اسم برادر را تغییر می‌دهد.)

My brother’s bike is broken

My هنوز یک صفت است که اسم برادر را تغییر می‌دهد، اما اکنون brother یک اسم ملکی است که به عنوان دوچرخه اصلاح کننده صفت عمل می‌کند.)
بسیاری از افراد ناخواسته از صفت برای توصیف افعال استفاده می‌کنند. اطمینان حاصل کنید که در نوشته خود از صفت برای تغییر اسم و ضمایر و قید برای تغییر افعال، صفت و سایر قیدها استفاده کنید.

 

The boys walked slow toward their classroom. (incorrect)
The boys walked slowly toward their classroom. (correct)