گرامر پایه: توافق افعال و اسامی
توافق افعال و اسامی یک مفهوم مهم در دستور زبان و منبع بسیاری از اشتباهات نوشتاری است. اسمها باید با افعال خود موافق باشند، به این معنی که اسم مفرد نیاز به فعل مفرد دارد و اسم جمع نیاز به فعل جمع دارد.
توافق فاعل و فعل قاعده دستوری است که فعل یا افعال در جمله باید با تعداد، شخص و جنسیت فاعل مطابقت داشته باشد. در زبان انگلیسی، فعل باید فقط با عدد و گاهی اوقات شخص مطابقت داشته باشد.
توافق افعال و اسامی
قبل از شروع: فاعل چیست؟
قبل از شروع با این درس، باید بفهمید فاعل چیست. هر جمله کامل یک فاعل (شخص یا چیز) و یک فعل (عمل) دارد. فاعل، شخص یا چیزی است که عمل را در جمله انجام میدهد.
Sandra raced across the finish line
ساندرا فاعل است. او کسی است که مسابقه داده است.
Kelly is getting his driver’s license next week
کلی فاعل است. اوست که گواهینامه رانندگی میگیرد.
این تمام چیزی است که برای این درس باید بدانید.
توافق فاعل-فعل
چه در حال نوشتن یا صحبت کردن باشید، مهم است که از شکل فعل منطبق با فاعل جمله استفاده کنید. به این توافق فاعل و فعل میگویند. به عنوان مثال، در زمان حال، اسامی مفرد و اسامی جمع هر کدام به شکل فعل متفاوتی نیاز دارند.
One bird flies across the sky
Two birds fly across the sky
نکته: مراقب باشید! برای جمع کردن اسم، معمولا s را اضافه میکنیم، اما افزودن s به یک فعل، آن را سوم شخص مفرد میکند. توجه کنید که چگونه در مثالهای بالا از flies برای یک پرنده و fly برای دو پرنده استفاده کردیم.
به خاطر داشته باشید که توافق فاعل و فعل معمولاً فقط در زمانهایی که از حال استفاده میکنند مانند حال ساده، حال کامل و حال پیش رونده اهمیت دارد. این به این دلیل است که زمان حال دو شکل دارد در حالی که اکثر زمانهای دیگر فقط یک شکل دارند. بیایید زمان حال ساده و گذشته ساده را با هم مقایسه کنیم.
To Run | ||
---|---|---|
Subject | Present | Past |
I, you, we, and they | run | ran |
he, she, and it | runs | ran |
می بینید که اجرا دو شکل زمان حال دارد اما فقط یک شکل زمان گذشته دارد. همین امر برای اکثر افعال دیگر نیز صادق است.
استثنا: To Be
احتمالاً تا به حال متوجه شدهاید که فعل to be اغلب استثناء قاعده است و این مورد نیز تفاوتی ندارد. این تنها فعل است که دو حالت گذشته دارد، بنابراین باید به آن توجه بیشتری کنید.
- He was in the wrong place at the wrong time
- They were in the wrong place at the wrong time
مراقب مخففها باشید
مخففها میتوانند افراد را در مورد توافق فاعل و فعل از خود دور کنند، پس بیایید یکی از آنها را بشکنیم.
Does + not = doesn’t
Do + not = don’t
Subject Verb
I, you, we, and they don’t
he, she, and it doesn’t
یک جمله مانند یک ماشین است، با یک اسم یا ضمیر به عنوان راننده (فاعل) و یک فعل به عنوان موتور.
فاعلها و افعال باید از نظر تعداد با یکدیگر همخوانی داشته باشند – اگر فاعل مفرد باشد، فعل مفرد و اگر فاعل جمع باشد، فعل جمع خواهد بود.
آسان به نظر میرسد، درست است؟ اما گاهی اوقات تصمیم گیری برای استفاده از کدام نوع فعل دشوار است.
یکی از چالشهایی که با آن روبرو خواهید شد زمانی است که دو اسم یا ضمیر با کلمه و به هم متصل میشوند. گاهی اوقات شما به یک فعل جمع نیاز دارید، اما گاهی اوقات به یک فعل مفرد نیاز دارید.
نکته: اگر در مورد موضوعات به کمک بیشتری نیاز دارید، قبل از ادامه این درس، درس 1 را در قسمتهای جملات کامل کنید.
از افعال جمع برای موضوعات مرکب استفاده کنید
برخی جملات دارای دو یا چند موضوع هستند که با کلمه و به هم میپیوندند. این را فاعل مرکب میگویند و همیشه به فعل جمع نیاز دارد.
- My mother and father both come home from work at the same time.
- Red, orange, and blue are my favorite colors.
نکته: اگر در مورد افعال مرکب به کمک بیشتری نیاز دارید، از لینک دیدن کنید.
از یک فعل مفرد وقتی استفاده کنید و دو اسم را که یک مفعول میسازند میپیوندد
هنگامی که و برای ایجاد یک شیء واحد، دو اسم را به هم میپیوندد، از یک فعل مفرد استفاده کنید.
- Macaroni and cheese is my favorite food
اینطور نیست که ماکارونی یکی از مورد علاقههای من باشد و پنیر یکی دیگر از علایق من. ماکارونی و پنیر نام یک غذاست.
اگر دو موضوع با or یا nor به هم پیوسته باشند، فعل را با موضوع آخر لیست مطابقت دهید.
- My parents or my sister is in the kitchen.
- My sister or my parents are in the kitchen.
- Neither my parents nor my sister is in the kitchen.
اسمهای جمعی یک گروه را نامگذاری میکنند، بنابراین تشخیص اینکه آیا از یک فعل مفرد یا جمع استفاده میشود دشوار است. در انگلیسی آمریکایی، این اسمها معمولاً مفرد هستند، اما گاهی اوقات اگر به افراد گروه اشاره میکنید نه کل گروه، میتوانند جمع باشند.
هنگامی که گروه به عنوان یک کل عمل میکند، از یک فعل مفرد استفاده کنید.
- My family is going to Germany for Christmas
تمام خانواده به عنوان یک گروه عمل میکنند. همه آنها همزمان با هم به آلمان میروند.
هنگامی که اعضای گروه به صورت فردی عمل میکنند، از یک فعل جمع استفاده کنید.
- My family usually buy their clothes at Jerry’s Fine Fashions
تک تک اعضای خانواده به طور جداگانه عمل میکنند. همه آنها در زمانهای مختلف لباسهای خود را میخرند.
نکته: به ضمایر خود نیز توجه کنید. اگر از فعل مفرد استفاده میکنید، از ضمیر مفرد استفاده کنید. اگر از فعل جمع استفاده میکنید، از ضمیر جمع استفاده کنید. بیایید نگاهی دیگر به مثال دوم خود در بالا بیندازیم.
- My family usually buy their clothes at Jerry’s Fine Fashions
توجه کنید که چگونه هر دو خرید و آنها جمع هستند. این نادرست است که بگوییم خانواده من لباس آن را میخرند یا خانواده من لباس آنها را میخرند.
جدول نکات گرامری توافق افعال و اسامی
در زبان انگلیسی، توافق بین فعل و اسم به صورت زیر است:
چیزهای قابل شمارش (Countable Nouns) | چیزهای غیر قابل شمارش (Uncountable Nouns) | |
---|---|---|
فعل در زمان حال ساده (Present Simple Tense) | با اسم تفریق میشود: <br>He eats apples.<br> They eat apples. | همیشه با اسم مفرد میآید: <br>He drinks water.<br>They drink water. |
فعل در زمان گذشته ساده (Past Simple Tense) | با اسم تفریق میشود: <br>He ate an apple.<br>They ate apples. | همیشه با اسم مفرد میآید: <br>He drank water last night.<br>They drank water last night. |
فعل در زمان حال کامل (Present Perfect Tense) | با اسم تفریق میشود: <br>He has eaten an apple.<br>They have eaten apples. | همیشه با اسم مفرد میآید: <br>He has drunk water.<br>They have drunk water. |
فعل در زمان گذشته کامل (Past Perfect Tense) | با اسم تفریق میشود: <br>He had eaten an apple.<br>They had eaten apples. | همیشه با اسم مفرد میآید: <br>He had drunk water.<br>They had drunk water. |
فعل در زمان آینده (Future Tense) | با اسم تفریق میشود: <br>He will eat an apple.<br>They will eat apples. | همیشه با اسم مفرد میآید: <br>He will drink water.<br>They will drink water. |
لازم به ذکر است که در برخی شرایط، برای توافق میان فعل و اسم، نیاز به استفاده از حروف اضافه مخصوص (مثل some، any، much، many) داریم که در این جدول لحاظ نشده است.