در این درس می‌خواهیم به جملات شرطی در زبان انگلیسی بپردازیم.آیا با شیوه استفاده از جملات شرطی نوع صفر، یک و دو آشنایی دارید؟

به مثال‌های زیر که با جملات شرطی ساخته شده است نگاه کنید:

If you freeze water, it becomes solid.
If it rains tomorrow, I’ll take the car.
If I lived closer to the cinema, I would go more often.

در این درس می‌خواهیم به جملات شرطی در زبان انگلیسی بپردازیم.آیا با شیوه استفاده از جملات شرطی نوع صفر، یک و دو آشنایی دارید؟

به مثال‌های زیر که با جملات شرطی ساخته شده است نگاه کنید:

If you freeze water, it becomes solid.
If it rains tomorrow, I’ll take the car.
If I lived closer to the cinema, I would go more often.

جملات شرطی نتیجه یک شرایط خاص را توصیف می‌کنند. قسمت if جمله شرط موجود را به شما می‌گوید (If you study hard) و قسمت اصلی نتیجه را به شما می‌گوید (you will pass your exams). ترتیب بندها معنی جمله را تغییر نمی‌دهد.

If you study hard, you will pass your exams.
You will pass your exams if you study hard.

جملات شرطی به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند.

ما از جملات شرطی نوع صفر برای صحبت در مورد مواردی که به طور کلی درست هستند ، به ویژه برای قوانین و مقررات استفاده می‌کنیم.

If I drink too much coffee, I can’t sleep at night.
Ice melts if you heat it.
When the sun goes down, it gets dark.

شیوه ساختار به این صورت است: if/when + present simple >> present simple

ما از جملات شرطی نوع اول برای صحبت در مورد مواردی که مربوط به موقعیت‌های آینده است و ممکن است امکان‌پذیر باشد و به واقعیت نزدیک باشد استفاده می‌کنیم.

If it doesn’t rain tomorrow, we’ll go to the beach.
Arsenal will be top of the league if they win.
When I finish work, I’ll call you.

در جملات شرطی نوع اول از این ساختار استفاده می‌کنیم:

if/when + present simple >> will + infinitive.

در این ساختار از unless, as long as, as soon as یا  in case بجای if استفاده می‌شود.

I’ll leave as soon as the babysitter arrives.
I don’t want to stay in London unless I get a well-paid job.
I’ll give you a key in case I’m not at home.
You can go to the party, as long as you’re back by midnight.

جملات شرطی نوع دوم برای تصور موقعیت‌های حال یا آینده استفاده می‌شود که در واقعیت غیرممکن یا بعید است.

If we had a garden, we could have a cat.
If I won a lot of money, I’d buy a big house in the country.
I wouldn’t worry if I were you.

این ساختار معمولا به این صورت است:  if + past simple >> + would + infinitive

اگر if همراه با فعل Tobe باشد حالت‌های  if I were, if he were, if she were و if it were از نظر گرامری صحیح می‌باشد.

If I were you, I wouldn’t mention it.
If she was prime minister, she would invest more money in schools.
He would travel more if he was younger.