در این درس در مورد Modals (نتیجه گیری در مورد گذشته) در زبان انگلیسی صحبت می‌کنیم.آیا شیوه استفاده از افعال مودال برای میزان اطمینان از اتفاقات گذشته را می‌دانید؟

به مثال‌های زیر نگاه کنید تا ببینید چطور از must, might, may, could, can’t و  couldn’t برای اتفاقات زمان گذشته استفاده می‌شود.

An earthquake? That must have been terrifying!
We don’t know for sure that Alex broke the coffee table. It might have been the dog.
How did she fail that exam? She can’t have studied very much.

ما می‌توانیم از افعال Modal برای نتیجه‌گیری استفاده کنیم ، حدس زدن اینکه با استفاده از اطلاعات موجود آیا چیزی درست است یا خیر. افعال Modal ای که انتخاب می‌کنیم نشان می‌دهد که تا چه اندازه درمورد احتمال اطمینان داریم. این درس درباره نتیجه‌گیری در مورد گذشته است.

must have

از must have + past participle زمانی که احساس اطمینان در مورد اتفاقی که افتاده داریم، استفاده می‌کنیم.

Who told the newspapers about the prime minister’s plans? It must have been someone close to him.
The thief must have had a key. The door was locked and nothing was broken.
Oh, good! We’ve got milk. Mo must have bought some yesterday.

might have / may have

از might have or may have + past participle زمانی استفاده می‌کنیم که فکر می‌کنیم ممکن است اتفاقی افتاده باشد.

I think I might have left the air conditioning on. Please can you check?
Police think the suspect may have left the country using a fake passport.

May have از might have رسمی‌تر است. در موارد مشابه می‌توانیم از Could have نیز استفاده کنیم ولی کمتر متداول است.

can’t have / couldn’t have 

از can’t have and couldn’t have + past participle زمانی که فکر می‌کنیم اتفاقی نیافتاده استفاده می‌کنیم.

She can’t have driven there. Her car keys are still here.
I thought I saw Adnan this morning but it couldn’t have been him – he’s in Greece this week.